5 POWODÓW, DLA KTÓRYCH WARTO WYKORZYSTYWAĆ ARCHITEKTURĘ MICROSERVICES

Na pomysł podzielenia fizycznego systemu według odpowiedzialności biznesowej programiści wpadli już kilkadziesiąt lat temu. Ostatnim podejściem było, chociażby SOA, które zostało zastąpione przez ściśle współpracujące moduły. Teraz nazywamy jest monolitem.

Co takiego stało się od tego czasu, że znów wracamy do podziału systemów na mniejsze jednostki? Moim zdaniem jedną z głównych przyczyn jest rozwój oprogramowania do ciągłej integracji (continuous integration), a w dalszej kolejności wzrost popularności Dockera, tak upraszczającego użtykowanie pojedyńczych kontenerów.

Konstrukcja mikrousług rozwiązuje problem wydajności i szybkości, dzieląc aplikacje na rozsądne części, które można szybciej utworzyć. Co więcej, jak wspomniałem wcześniej, oddzielne mikrousługi są łatwiejsze do znalezienia i dostosowania.

Zatem, jakie są te niezwykłe korzyści użytkowania architektury Microservice? Zapraszam do czytania dalej.

Poprawiona prędkość i wydajność

Inżynieria mikrousług rozwiązuje problem wydajności i szybkości, dzieląc aplikacje na rozsądne, mniejsze partie, które można szybciej tworzyć. Grupy użytkowników mogą jednocześnie pracować w różnych segmentach aplikacji, nie obciążając zbyt mocno systemu. Ten rodzaj projektu pozwala również na zapewnienie jakości, ponieważ każdą mikrousługę można sprawdzić osobno i przetestować utworzone segmenty, podczas gdy programiści pracują już nad kolejnymi.

Autonomiczne, wielofunkcyjne zespoły

Microservice to błogosławieństwo dla członków zespołu, którzy są rozproszeni na całym świecie. Rozwój ogromnego systemu monolitycznego może być w swej formie nieuporządkowany i skomplikowany podczas prac wielu zespołów, których członkowie zamieszkują różne obszary Ziemi. Taka architektura daje programistom samodzielność i umożliwia niezależną pracę, jednocześnie zachowując możliwość szybkiego podejmowania decyzji technicznych wśród małych grup. 

Dlatego też, ilekroć opracowywane rozwiązanie jest duże lub zespoły pracują w oddalonych lokalizacjach, zaleca się zastosowanie architektury mikrousług.

Łatwiejsze budowanie i utrzymanie aplikacji

Prostota jest kluczową zasadą w architekturze mikrousług. Wszystkie aplikacje opracowane za pomocą tego podejścia są łatwiejsze w utrzymaniu i budowaniu, zwłaszcza gdy są podzielone na fragmenty logicznie odpowiadające wymaganiom biznesowym. Zarządzanie kodem w przypadku mikrousług jest również bezproblemowe. Usługi można tworzyć za pomocą różnych języków programowania, frameworków i baz danych. Umożliwia to niezależną przebudowę, zarządzanie, wdrażanie i ponowną instalację usług, bez zatrzymywania całego systemu.

Podział na mniejsze moduły sprzyja też stabilności całego rozwiązania, gdzie w przypadku awarii jednej usługi nie wpływa to na pracę całości.

Możliwości mikrousług w świecie biznesu

Mikrousługi zachęcają do tworzenia produktów zamiast projektów, jak podkreśla Fowler Martin. W rzeczywistości architekci mikrousług kładą nacisk na budowanie funkcjonalności biznesowej, aniżeli na sztukę pisania kodu. To znaczy, że zespoły programistów są zorganizowane wokół możliwości biznesowych, a nie technologii. Usługi są dostępne w wielu kontekstach umożliwiając ponownie wykorzystanie w różnych procesach biznesowych lub w różnych kanałach biznesowych, w zależności od zaistniałej potrzeby. Cały zespół odpowiada za konkretną usługę, co zapewnia lepszą strukturę wielofunkcyjnego teamu. 

Skalowalność i elastyczność w użytkowaniu technologii

Oczywiste jest, że mikrousługę można utworzyć przy użyciu różnych technologii. Upraszcza to wybór najlepszych rozwiązań dla konkretnych usług. Ta architektura pozwala na istnienie usług w różnych formach.

Dla rozwiązań, które wymagają skalowania usługi, ta architektura staje się najlepszą opcją do rozważenia. Wynika to z faktu, że dzięki sztywnym podziałom komponentów i ich niezależności od siebie prosto jest zwiększyć zasoby tylko dla jednego modułu.

Wnioski

Microservice sprawia, że ogromne systemy stają się prostsze w utrzymaniu, zwiększają wydajność, oferują możliwości adaptacyjne w zakresie scalania i są nadzwyczaj efektywne przy rozproszonych zespołach. Zapewniają również unikalną modularyzację. 

Jedną z wad podejścia mikrousług jest to, że zezwalając na różne biblioteki, środowisko pracy może być przytłaczające i paraliżować współpracę zespołów, jeśli nie zostaną określone wspólne standardy wymiany danych. Ponadto nie wszystkie zespoły mogą poradzić sobie z autonomią i niezależnością oferowaną w mikrousługach. Jednakże dla organizacji używających potężnych projektów, wymagających skalowalności lub częstej aktualizacji, mikrousługi stają się najkorzystniejszym wyborem.